De Standaard meldde op 1 oktober dat de regering overweegt om het systeem van permanente regularisatie niet in 2017, maar reeds in 2016 in te voeren.
Naar aanleiding van de laatste begrotingscontrole werd immers beslist om opnieuw te voorzien in een systeem van permanente regularisatie, gelijkaardig aan de mogelijkheid die tot eind 2013 bestond. De bedoeling was om dit vanaf 2017 mogelijk te maken.
Het invoeren van de kaaimantaks heeft de regering ondertussen blijkbaar doen inzien dat er reeds eerder noodzaak zou bestaan aan mogelijkheid om te regulariseren die voldoende wettelijke bescherming zou bieden voor de belastingplichtigen.
Deze kaaimantaks is bedoeld om opbrengsten uit fondsen die geparkeerd staan in buitenlandse structuren met een voordelig belastingregime, transparant te behandelen, en in België te belasten
Omdat de toepassing van deze kaaimantaks bij fiscus en parket vragen zou kunnen doen rijzen over de herkomst van de gelden, kan ook de noodzaak ontstaan om, indien deze fondsen een grijze of zwarte herkomst hebben, tot regularisatie over te gaan.
Momenteel bestaat reeds de mogelijkheid om een dergelijk fiscaal probleem rechtstreeks te regulariseren bij de Bijzondere Belastinginspectie.
Het feit dat hiervoor een beperkt wettelijk kader voorzien is, en dat men als het ware bij ‘de duivel te biecht gaat’, zorgt ervoor dat er een grote drempelvrees bestaat en veel probleem gevallen onopgelost blijven.
De regering zou dit nu willen verhelpen, en opnieuw een permanent systeem van regularisatie invoeren.
Dit kan alleen maar toegejuicht worden, alleen al omdat een dergelijk systeem een grotere rechtszekerheid biedt voor de belastingplichtige.
De vraag is wel tegen welke kostprijs er geregulariseerd zal kunnen worden. Het is niet denkbeeldig dat de boete/belasting die bijvoorbeeld betaald zal moeten worden op het verjaarde kapitaal nog hoger zal zijn dan hetgeen momenteel voorzien is door de Bijzondere Belastinginspectie.
