Internethandel is booming. Steeds meer Belgen verkopen goederen online op veiling- en zoekertjessites als eBay, Kapaza en Marktplaats.nl. De fiscus – waakzaam aanwezig op het internet – spoort geroutineerde verkopers met een internethandel op om hen alsnog de nodige belastingen (btw, vennootschaps- en personenbelasting) te doen betalen.
Oneerlijke internethandel
De Belgische staat en zijn schatkist lopen elk jaar heel wat kostbare euro’s mis. Dit door particulieren en bedrijven die via het internet producten belastingvrij verkopen. Op deze manier ontstaat er oneerlijke concurrentie in de internethandel. Klassieke handelaars verkopen hetzelfde, maar dan in hun zaak en volgens de regels.
Bijzondere Belastinginspectie
In 2011 werd om die reden een gespecialiseerde internetcel, Belgian Internet Service Centre (BISC), opgericht binnen de Bijzondere Belastinginspectie (BBI). Deze cel licht personen die online handel (e-commerce) drijven, door. Dat dit geenszins een eenvoudige zoektocht is, is duidelijk. Op het internet tieren nicknames etc. namelijk welig. Om de zoektocht wat te vergemakkelijken, beschikt de BISC over het computerprogramma datascraping waarmee ze internethandelaars kan opsporen die op verschillende websites actief zijn. De websites in kwestie zijn op verzoek van de BBI wettelijk verplicht om de gevraagde gegevens van hun klanten (internethandelaars) en de frequentie van hun activiteiten mee te delen.
Internethandel als hobby
Een particulier die met regelmaat geld verdient met dergelijke online activiteiten, moet deze inkomsten immers verplicht aangeven en daarop belastingen betalen. Indien ze dit niet doen, is er sprake van fraude. Indien u dus occasioneel uw oude salontafel online wil verkopen wegens aankoop van een nieuwe, zal er geen sprake zijn van regelmaat. U hoeft dus ook geen belastingen te betalen.
Internethandel als verdienste
Echter, plaatst u veel en regelmatig zoekertjes online en steekt u bovendien ook heel wat tijd, geld en energie in deze ‘handel’ (je zet een soort van organisatie op die veelvuldig verkopen mogelijk maakt) ? Dan bent u verplicht die activiteit aan te geven en belastingen te betalen. De onlineverkopen zullen dan immers buiten het normaal beheer van uw privévermogen vallen. Zo worden deze beschouwd als beroepsinkomen of diverse inkomsten indien ze plaatsvinden buiten uw beroepswerkzaamheid. Er bestaan geen vaste minimum- of maximumgrenzen qua omzet of aantal transacties om dit te beoordelen. Er wordt dus steeds gekeken naar uw concrete gedrag.
Enkele criteria
Om te bepalen wie net belastingen moet betalen op zijn verrichtingen en een Btw-nummer moet hebben, stelt de fiscus enkele criteria ter beschikking. Zo wordt uitgegaan van een basisbedrag van 25.000 euro. Wie in een jaar tijd met zijn internethandel minder omzet maakt, kan volgens het Btw-wetboek als ‘kleine onderneming’ worden vrijgesteld. Een bijkomend criterium is echter ook bij btw ‘regelmaat’. Wie één auto van 30.000 euro verkoopt, is niet belastingplichtig. Wie elk jaar twintig auto’s van 2.000 euro verkoopt, is dat wel. Als occasionele verkoper blijft u hobbyisten aldus buiten schot.
Tot slot volgt er nog een voorbeeld van misbruik uit de praktijk. De fiscus ontdekte bijvoorbeeld al een gepensioneerde die onder zeven verschillende schuilnamen op meerdere internetsites postkaarten verkocht. In een jaar tijd behaalde hij zo een omzet van 250.000 à 300.000 euro, terwijl hij geen Btw-nummer had en genoot van een pensioen.
Lees hier ook onze andere blogitems.
Tags: aangifte, bijverdienste, e-commerce, internet, internethandel, opbrengsten